Ποιοι είμαστε

Αυτό το μικρό περιοδικό οι συντάκτες του το ονόμασαν «Δελτίο» γιατί συναισθάνονται την ανεπάρκεια του μπροστά στα γιγάντια καθήκοντα της εποχής. Θέλουμε όμως να αποτελέσει μια αρχή. Οι συντάχτες αυτού του μικρού περιοδικού, έρχονται από πολύ μακριά και γνωρίζουν τις δυνατότητες των ιδεών τους και τις μεγάλες αγωνιστικές παραδώσεις του ελληνικού λαού. Βρεθήκαμε στην ανάγκη να οριοθετηθούμε ως Πατριωτική Αριστερά. Όρος, εν γνώσει μας καταχρηστικός, διότι η Αριστερά σε μια χώρα υποτελή στις «Προστάτιδες» Δυνάμεις αν δεν είναι Πατριωτική τότε...
δεν είναι ούτε Αριστερά.

Διαχωρίζουμε την θέση μας απ’ όλες τις σταλινικές παραλλαγές της επίσημης «αριστεράς», ακόμα και από αυτές που στα λόγια αποκηρύσσουν τον Στάλιν, νεκροθάφτη της Ρωσικής Επανάστασης και από όλες τις εξωκοινοβουλευτικές παραφυάδες ενός οργανισμού που διατρέχει το στάδιο της θανάσιμης αγωνίας του. Και για μην υπάρξουνε περιθώρια για παρανοήσεις, οι συντάκτες δηλώνουν ότι παραμένουν σήμερα, περισσότερο από ποτέ, αμετακίνητοι οπαδοί της θεωρίας του επιστημονικού σοσιαλισμού, όπως την θεμελίωσαν οι Μαρξ και Ένγκελς.

Η κρίση και η πολυδιάσπαση της παραδοσιακής ελληνικής «αριστεράς» είναι συνέχεια και έκφραση στον ελληνικό χώρο της κρίσης του σταλινισμού στην ίδια την ΕΣΣΔ. Δεν είναι κρίση της οκτωβριανής επανάστασης που συγκλόνισε τον κόσμο, αλλά η κρίση των σφετεριστών της. Στην Ελλάδα οι χθεσινοί τσανακογλείφτες των γραφειοκρατών της Μόσχας ήταν οι πρώτοι που έσπευσαν να ψάλουν τον επικήδειο της. Κι’ όμως η σωρός του Λένιν με το δραματικό μαύρο κουστούμι είναι ακόμα στην Κόκκινη Πλατεία. Και κανείς δεν διανοήθηκε να την αγγίξει. Μόνο το τέλος των σφετεριστών είναι οριστικά αμετάκλητο. Δεν κρατούν -όπου ακόμα υπάρχουν- ούτε τα προσχήματα. Μεταλλάχτηκαν σε καθεστωτικό πολιτικό ρεύμα, παραλλαγή της Δυτικής σοσιαλδημοκρατίας (τύπου Φρανσουά Ολάντ). Απ’ την ελληνική εργατική τάξη την οποία ξεπούλησαν για χάρη φτηνών εισαγόμενων μισθοφόρων έχουν πάρει οριστικά διαζύγιο. Και δεν αρκέστηκαν σ’ αυτό. Την επομένη που έπαψαν να πουλούν τις υπηρεσίες τους στους ολιγάρχες της Μόσχας, έσπευσαν να αναλάβουν ρόλο λακέ, στην Νέα Ιμπεριαλιστική Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων. Το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο» πετάχτηκε στα αζήτητα. Το σύνθημα «Ανεξαρτησία – Εθνική Κυριαρχία» ρίχτηκε στο Καιάδα, σαν εθνικιστικό, ρατσιστικό, ή και φασιστικό.

Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους, δεν κρύβουν την πρόθεση, να επιβάλουν την Νέα Παγκόσμια Τάξη, (αυτήν ακριβώς που ευαγγελίζονταν οι Ναζί). Για τα αμερικάνικα think tanks είναι η κατάλληλη λύση στην σύγχρονη κρίση. Λύση κομμένη-ραμμένη στα μέτρα του χρηματιστικού ιμπεριαλισμού. Τελικός στόχος η εγκατάσταση ενός κέντρου ολοκληρωτικής διακυβέρνησης για ολόκληρο τον πλανήτη (global financial government), κατά τα πρότυπα της Pax Romana. Με την διαφορά ότι τότε, τα εθνικά κράτη έμελε να δημιουργηθούν, ενώ τώρα πρέπει να καταστραφούν. Να αποδομηθούν τα ίδια τα έθνη μέσω τεχνητών εποικιστικών ρευμάτων και επιβολής τού αποκαλούμενου πολυπολιτισμού, που θα σημάνει το τέλος κάθε πολιτισμού. Την επιστροφή στην βαρβαρότητα.

Την εγκληματική στάση της ελληνικής «Αριστεράς» εκμεταλλεύονται σήμερα διάφοροι ακροδεξιοί τυχοδιώκτες, με μακριά παράδοση εθνικού δωσιλογισμού, για να υποδυθούν τους «εθνικιστές» και τους «πατριώτες». Η πραγματική τους ιδεολογία είναι ο αντικομουνισμός. Και ο πραγματικός τους εχθρός δεν είναι οι μηχανισμοί των ψευδο-αριστερών κομματόσκυλων, αλλά οι εργατικές και αγροτικές μάζες οι οποίες σύμφωνα με τις «αξιοκρατικές» τους νόρμες κάνουν μόνο για υποζύγια, ενώ τα ακροδεξιά μανάρια είναι γεννημένα μόνο για αφέντες!

Οι σημερινοί νοσταλγοί της χούντας (σ’ αυτούς εντάσσεται και η Χ.Α.), όσο και οι αριστερο-νεοταξίτες κάθε μάρκας, είναι το ίδιο ανίκανοι να βγάλουν την χώρα από την κρίση, επειδή τους είναι αδιανόητο να στερηθούν την σιδερένια αγκαλιά της Ε.Ε., αν όχι και την Ευρωζώνη. Πολύ περισσότερο, δεν διανοούνται να βάλουν χέρι στα μεγάλα ντόπια και ξένα συμφέροντα, και στο διαπλεκόμενο μ’ αυτά καπιταλιστικό κράτος. Αυτά είναι ιστορικής σημασίας καθήκοντα που μόνο ένα κίνημα έμπρακτης επιστροφής στην θεωρητική κληρονομιά του Λένιν και στις επαναστατικές παραδόσεις του μπολσεβικισμού, μπορεί να εκπληρώσει.

Καλούμε κάθε τίμιο δημοκρατικό πολίτη και πραγματικό αριστερό, να πλαισιώσει τον αγώνα οικοδόμησης του.